woensdag 17 december 2008

WAARSCHUWING

Afgelopen maandag ging ik twee keer bijna onderuit. De fiets reageerde in de bocht anders dan ik gewend was. Thuis gekomen merkte ik dat het voorspatbord tegen de framebuis aankwam. Ik had de fiets ergens naar binnen getild en waarschijnlijk is de alustrip daarbij wat verbogen. Het vormen met zo'n strip is dus eigenlijk niet zo'n heel goed idee.

woensdag 10 december 2008

Spatborden Munzo aangepast

Bij mijn ritje in de regen is gebleken dat de werking van de spatborden niet optimaal is. Fiets en berijder worden in de regen toch nog behoorlijk smerig. Bij Halfords heb ik een setje spatborden voor 20" wielen gekocht. Het voorspatbord is langer dan het meegeleverde spatbordje. Het voorstuk ervan zag er hetzelfde uit als het voorstuk van het nieuwe spatbordje en ik kon het er ook gewoon opschuiven op dezelfde manier waarop het originele spatbordje was bevestigd. Maar toen bleek dat de bocht van het nieuwe spatbordje te ruim was. Bij nadere inspectie zag ik dat het meegeleverde spatborde behoorlijk was ingekort en smaller was gemaakt van waarschijnlijk een identiek spatbordje als ik net had gekocht.


Eerst had ik het lipje aan de achterkant eraf gezaagd met de Dremel. Achteraf had ik dit kunnen laten zitten. Maar toen bleek de bocht nog te ruim en was er te weinig ruimte tussen voorwiel en frame. Na enig nadenken heb ik de bocht met een plaatje aluminium scherper gemaakt zodat het nieuwe spatbord beter de contour van het wiel volgt en precies past tussen wiel en frame. Heel erg elegant ziet het er niet uit, maar hopelijk werkt het zo beter dan voorheen. Het spatbord komt in ieder geval een stuk lager uit.



Om het spatbord te kunnen buigen heb ik een wigje uit de "zijkanten" van het spatbordje gehaald.

Aan de achterkant heb ik een achterspatbordje erbij gemonteerd door er wat schroefgaten in te maken en het met dezelde schroeven te monteren waarmee het oorspronkelijke spatbordje was gemonteerd.

zaterdag 6 december 2008

Munzo in de regen

Vandaag met de Munzo een tochtje gemaakt over de Veluwezoom inclusief de Posbank. Al snel na mijn vertrek begon het te regenen. Toch maar doorgefietst, mede vanwege de suggestie van Ymte Sijbrandij die in zijn artikel in Ligfiets& ((2008, nummer 5, blz 40) suggereert dat ligfietsers watjes zijn. Eerst de Zijpenberg vanuit Rozendaal en vervolgens de Zijpenberg vanuit Rheden. Deze laatste beklimming zou de stijlste van Gelderland zijn met 10,7% stijging. Toch voelt de helling op de terugweg van de Zijpenberg naar Rozendaal zwaarder aan. Hoe dan ook, in de regen met veel viezigheid van de bomen op de weg wederom geen probleem met de aandrijving. Slechts één keer slipt het voorwiel een beetje door.







Ondanks de spatborden wordt ik door de regen en alle viezigheid toch wel behoorlijk smerig. En dat geldt ook de Munzo die bij aankomst thuis een koude douche te wachten staat. Toch blijkt de ketting nog redelijk schoon, hoewel de derailleur bepaald niet brandschoon meer is.
Deze week was me al een keer opgevallen dat je redelijk schoon blijft op een natte weg, maar als je eenmaal door plassen rijdt, wordt je toch zelf ook behoorlijk vies.