Omdat je bij een velomobiel drie sporen hebt (i.p.v. één spoor zoals bij conventionele fietsen) heb je meer kans op een lekke band. Én, hoe meer kilometers, hoe meer lekke banden. Gelukkig is het wisselen van een lekke band in een velomobiel niet moeilijk: alle wielen zijn éénzijdig opgehangen zodat je snel de binnen- en buitenband aan de andere kant eraf kunt halen. Plakken doe ik doorgaans thuis, onderweg leg ik er een nieuwe binnnen- en buitenband om.
Enkele tips die ik heb gekregen:
1. Plaats de buitenband met de markering ter plaatse van het ventiel. Je kunt vaak heel gemakkelijk de plaats van het lek in de binnenband achterhalen door hem op te pompen en te luisteren waar het lekt. Als je dan het ventiel bij de markering van de buitenband houdt, kom je ook snel de boosdoener in de buitenband (meestal steentje of glas, soms iets anders) op het spoor. Het voelen met de vinger in de binnenkant van de buitenband levert meestal niets op.
2. Plaats de reserveband iets opgepompt in de reserve buitenband in je velomobiel. Ze zijn dan al klaar om erin gelegd te worden. Als je de twee er zo omlegt wordt de binnenband ook niet vies van de modder die aan de binnenkant van de wielkast zit. Hier in zitten soms ook kleine steentje die voor een heel klein lek kunnen zorgen.
3. Als je een lekke band opbergt bij andere reservebanden, leg er dan een knoop in om te voorkomen dat je hem bij een nieuw lek per ongeluk gebruikt.
4. Neem een goede pomp mee. Ik heb gewoon een grote pomp met manometer in de Quest, gaat er gemakkelijk in. Hij weegt iets meer dan een handpomp maar pompt zoveel fijner!
5. Met een lekke band kun je gewoon nog een heel stuk doorrijden (behalve met mijn brede achterband, die loopt er heel snel af). De banden gaan hiervan doorgaans niet kapot! Het fietst wel zwaar, maar soms is het plezieriger om even door te rijden tot een beschutte of droge plek.
1 opmerking:
Mag ik ...
Bij een gewone ligfiets heb ik maar 2 kansen om het glas of d e doorn te ontwijken, maar bij een driewieler wel 4 (links, rechts, links van het achterwiel en rechts ervan).
Dus meer mogelijkheden om een lek-maker te ontwijken dus ook minder kans op lek ;-) ???
Nee, zonder gein. De meeste lek-veroorzakers zijn toch steentjes en glas-scherven en die doen over het algemeen niet direkt hun werk maar dringen zich langzaam naar binnen.
Door regelmatige controle van de banden en vooral rustig (rechtdoor) rijden als ik glas niet meer kan ontwijken en het valt allemaal wel mee.
Zo af en toe controleer ik mijn banden maar als ik weet dat ik door glas gefietst ben doe ik dan eigenlijk direkt na de rit en ik rij dan ook erg weinig lek.
Ik heb twee jaar geleden zelfs zo'n 2.000 km met Stelvio light banden gereden zonder lek te rijden. Normaal rij ik 's zomers met Stelvio's rond en rij bijna nooit lek maar ik schat wel dat ik nooit langer dan 4000 km met een band doe. Mijn huidige partij gaat minder lang mee; die scheuren snel in de wangen omdat er een weef-fout in het karkas van de band zit - maar ja, ze waren dan ook bijna gratis ...
Ik heb nog wel een paar extra tips ter aanvulling:
2a) gebruik binnenbanden met frans ventiel. Bij een hollands ventiel moet je de binnenband alsnog leeg laten lopen om het ventiel door de velg te kunnen steken.
en vervang altijd binnen&buitenband tegelijk. Dan kan je op een rustig ogenblik je binnenband plakken en de buitenband controleren. Meestal blijft de binnenband wel half aan de buitenband geplakt zitten. Is dat niet zo, pomp 'm dan een klein beetje op - het gat is vaak klein en er blijft dan net voldoende lucht in de band om 'm in de buitenband te laten zitten.
3) Ik bewaar mijn reserve binnenbanden altijd met elestiekje er omheen. Geen gewoon elastiek, maar zo'n binnenband stiekje zoals Schwalbe altijd om de banden heeft zitten. Zo blijven de bandjes mooi opgerold.
3a) Bewaar binnenbanden nooit los in de Quest. Ik had standaard twee bandjes links van het frame onder het stoeltje liggen totdat een van de banden is gaan wandelen richting ketting ...
(bij de oude 3x20" Quest een nog groter probleem dan bij de nieuwe)
6) Een scheurtje in de buitenband kan je (zeer tijdelijk) provisorisch repareren met een stukje schuurlinnen, dat zit bij mij standaard in mijn plaksetje in plaats van het stukje schuurpapier. Met de schuurkant naar de buitenband toe blijft het mooi op z'n plek zitten en voorkomt dat de buitenband uit de band puilt.
Mooie blog trouwens met veel foto's en leuk info.
Rob
Een reactie posten